Trefpunt-lezing WijHeemstede
Datum: dinsdag 13 september
Titel: Drie vrouwen van het Amerikaanse abstract expressionisme: Grace Hartigan en Hellen Frankenthaler
Door: Michiel Kersten

Kosten: € 5,-
Tijd: 13:30 – 15:30 uur (inclusief koffie/theepauze)
Waar: Theater De Luifel/WijHeemstede, Herenweg 96, 2101 MP Heemstede
Opgeven: klik op onderstaande blauwe knop

Jackson Pollock, Willem de Kooning, Marc Rothko. Wie kent de namen van deze Amerikaanse abstract-expressionisten uit de jaren vijftig en zestig niet? Zo beroemd als de mannen zijn, zo onbekend zijn de vrouwen van het abstract-expressionisme. Elaine de Kooning de Kooning is in Nederland vooral bekend als de echtgenote van haar wereldberoemde man. Lee Krasner werkte lang in de schaduw van Jackson Pollock, met wie zij in 1945 was getrouwd. De naam Grace Hartigan, die dit jaar honderd jaar geleden is geboren, is vooral in kunsthistorische kringen bekend. Kent u het werk van Helen Frankenthaler of Joan Mitchell? Het antwoord is waarschijnlijk: ‘nee’. Niet verwonderlijk, want hun werk is in Nederland zelden te zien. In de Verenigde Staten behoort zij meest gewaardeerde en succesvolste vrouwen-kunstenaars van de vorige eeuw. Eindelijk is er in Europa een mogelijkheid haar werk te bewonderen, want in december opent een grote overzichtstentoonstelling van haar werk in Museum Folkwang in Essen.

Vooruitlopend op deze tentoonstelling, gaan wij in deze Trefpuntlezing terug naar New York in de jaren vijftig en zestig. Michiel Kersten schetst daarin de aardverschuiving die het abstract-expressionisme betekende in de kunst. Het was aanvankelijk een tijd waarin de kunstenaars met pijn en moeite het hoofd boven water konden houden. Maar het was een van die periodes waarin plotseling de ontwikkelingen in sneltrein vaart gaan en het gezicht van de kunst onherkenbaar verandert. Deze generatie kunstenaars woonde in Lower Manhattan (nabij Eight en Nineth Street) dicht bij elkaar. Nachtenlange discussies overgoten met veel bier in de Cedar Tavern, deze bekende ‘hang out’ van die jaren, speelden daarin een belangrijke rol. Het werk van Helen Frankenthaler is wellicht meest lyrische van deze groep hemelbestormers. Sterk verdund goot zij de verf over het canvas uit. Tere kleuren en vage, nauwelijks herkenbare, maar wel voelbare associaties met landschappen, stranden, vergezichten, maken haar werk onvergetelijk. Gaat u mee terug naar New York in de jaren vijftig?