Wanneer: zaterdag 11 juni
Rondleidingen door Michiel Kersten
Tijd: 15.00 uur
Kosten: € 10,00 per persoon
Aanmelden: klik op blauwe knop

[eventButton id=”8″]


Lichte zeden in Parijs rond 1900: een fascinerende tentoonstelling

Niets is wat het lijkt te zijn. Wat je niet ziet is er niet, tenzij je de signalen herkent. James Tissot schilderde in 1883-85 een interieur van een nouveauté-winkel in Parijs. Een winkelmeisje houdt de deur voor ons open. De zorgvuldig verpakte aankoop heeft zij in haar linkerhand gereed om die aan ons te overhandigen. Door de winkelruit zijn op straat wandelaars te zien. Onze koetsier wacht langs de stoeprand bij de paarden. Een heer groet een voorbijgangster beleefd met een vriendelijk vingertikje tegen de rand van zijn hoed. Een andere man kijkt geïnteresseerd door de winkelruit. Zomaar een scène uit het Parijse stadleven. Of toch niet?

James Tissot Les demoiselles de magasin

Kijk nog eens goed: de man op straat lijkt geen oog te hebben voor de nouveautés, maar uitsluitend voor het winkelmeisje. Zij beantwoordt zijn blik. Wordt hier het begin gesmeed van een afspraak? Groet de andere man op straat de dame uit beleefdheid? Opeens ziet de grote rode strik op haar hoed er anders uit. Bloemenmeisjes, winkelmeisjes, wasvrouwen, danseressen: om in leven te kunnen blijven, ontkwamen zij er vaak niet aan geld bij te verdienen als dame van plezier. Dat was in het Parijs van die dagen niets bijzonders: het winkelmeisje was in gezelschap van meer dan 10.000 concurrenten.

De schilderijen en tekeningen van Henri de Toulouse-Lautrec van het uitgaansleven in de Moulin Rouge, de Moulin de la Galette of Le Bal Tabarin gaan over prostitutie. Dat is bekend. Ook  Edgar Degas, August Renoir, Eduard Manet en Van Gogh schilderden deze trieste, armoedige wereld. Een wereld die in schril contrast stond tot de glitter en glamour waarmee de bekendste Parijse courtisanes van de beau monde zich omringden.

Henri de Toulouse-Lautrec

Lichte zeden is een fascinerende tentoonstelling over losse zeden en gewoontes in Parijs rond 1900, over de onvoorstelbare luxe waarin de courtisanes zich wentelden, maar ook over armoede en geslachtsziekten, en vooral over de hypocrisie van een samenleving, die onvoorstelbaar hard kon zijn en prostituées zonder proces achter slot en grendel opborg. Kortom een tentoonstelling over het zinnelijke leven met zijn vrolijke kanten, maar ook zijn schaduwzijde…