Mythos 1 is gewijd aan de Olympische goden.
Bijeenkomsten: dinsdagavond van 19.30 -21.30 uur (met drankje in de pauze) in de Hoofdwacht, Grote Markt 17, 2011 RZ Haarlem
Data: 1 oktober, 8 oktober, 15 oktober en 29 oktober.
Docenten: Emmelie de Mol van Otterloo en Thera Folmer-von Oven
Kosten: € 80 p.p.
Mythos 2 is gewijd aan de Helden.
Bijeenkomsten: zie hierboven.
Data: 5 november, 12 november, 19 november, 26 november
Docenten: Emmelie de Mol van Otterloo en Thera Folmer-von Oven
Kosten: € 80 p.p.
De cursussen kunnen afzonderlijk worden gevolgd of samen.
Kosten voor Mythos 1 en Mythos 2 samen: € 150 p.p.
[eventButton id=”114″][/eventButton]
[eventButton id=”115″][/eventButton]
[eventButton id=”116″][/eventButton]
Sinds het verschijnen van de bestsellers ‘Mythos’ en ‘Helden’ van Stephen Fry staat de Griekse godenwereld volop in de belangstelling. Begrijpelijk, want de onderwerpen die aan bod komen zijn van alle tijden: liefde, list, bedrog, moord, machtsmisbruik en grensoverschrijdend gedrag. De Griekse goden wisten er wel raad mee.
Dordrecht, Dordrechts Museum
De vorig jaar gestarte cursus, Mythos 1, ging over de Olympische goden, met aan het hoofd de oppergod Jupiter en zijn talrijke buitenechtelijke slippertjes. Zijn jaloerse echtgenote Juno liet zich niet kisten en strafte de lieftallige jongedames die hij had verleid door hen in een andere gedaante te veranderen (metamorfose). Ook de andere Olympische goden lagen regelmatig met elkaar overhoop en vochten hun onderlinge strijd uit over de hoofden van de stervelingen. Zij hadden elk hun eigen domein: Apollo was de god van kunst en wetenschap, zijn tweelingzuster Diana de godin van de jacht en de kuisheid. Minerva stond voor de wijsheid, Mars was de god van de oorlog. Pluto heerste over de onderwereld. Niemand was ongevoelig voor de charmes van Venus, de godin van de liefde, die zelfs Mars op de knieën kreeg.
De Griekse mythen zijn sinds de Oudheid veelvuldig uitgebeeld: eerst in de vaasschilderkunst, frescoschilderingen en beeldhouwkunst. De verhalen overleefden de christelijke middeleeuwen omdat er een moraliserende betekenis aan gegeven werd. Heidense helden werden vergeleken met Bijbelse figuren (Hercules/Samson). In de Renaissance kregen de verhalen een nieuwe impuls dankzij de belangstelling voor de klassieke Oudheid. Bovendien konden kunstenaars in de uitbeelding van de naakte of schaars geklede goden en godinnen laten zien dat zij goed op de hoogte waren van het klassieke schoonheidsideaal: met de gespierde Hercules en de bevallige Venus als blikvangers.
Vorsten vereenzelvigden zich met mythologische helden om hun macht te etaleren. Op een bepaald moment was het zelfs bij de rijke burgerij in de mode om zich als mythologische figuur te laten portretteren. De Venus of Diana op het schilderij kan een verhuld portret van een rijke koopmansvrouw zijn van wie wij de echte naam niet kennen.
