Online lezing: De Surinaamse School. Van Paramaribo tot Amsterdam. Een feest voor oog en voeding voor de ziel
Door: Maya Mutlu Briët
Wanneer: woensdag 19 mei, 19:30 – 21:00 uur
Kosten: € 7,-
Opgeven en betalen via iDeal door op onderstaande blauwe knop te klikken
Kunsthistoricus Maya Mutlu Briët neemt u mee naar de wereld van Surinaamse kunst tussen 1910-1980 in Stedelijk Museum Amsterdam.
De tentoonstelling is oorspronkelijk opgezet door Ellen de Vries ( biograaf Nola Hatterman) als een tentoonstelling van het werken van Nola Hatterman en haar leerlingen. Gaandeweg kwamen er 5 curatoren bij. De reden: complexiteit en diversiteit van de stijlen. Surinaamse kunst is niet te vatten onder een stijl of naam. In de tentoonstelling zijn niet alleen schilderijen en andere kunstobjecten opgenomen, maar ook een aantal fotografische werken.
De foto van de Missiezusters van de professionele fotostudio van Gezusters Curiel (Augusta en Anna) vormt een mooie samenvatting van de tentoonstelling: we zien alle bevolkingsgroepen prachtig in klederdracht rondom de 3 zusters in beeld gebracht. Een samensmelting van culturen met ieder hun eigen emancipatiestrijd. Er is veel te “lezen” aan deze foto, maar ook veel weggelaten.
Een voorbeeld van emancipatie voor Creolen is het zichtbaar maken van de winti cultuur die tot 1971 verboden was. Winti: een levensfilosofie was ontstaan tijdens de slavernij. De tot slaaf gemaakten uit West Afrikaanse gebieden brachten hun verschillende godsconcepten samen waardoor nieuwe religies ontstonden. Aan de basis ligt, liefde, respect en het gegeven dat alles doordrongen is van geesten, planten, aarde, lucht, water.. Dat komt heel sterk tot uiting op de schilderijen van Armand Baag. Alles tintelt, de aanwezigheid van de krachten is bijna voelbaar.
Nola Hatterman, geboren in 1899 in Amsterdam was gefascineerd door het zwarte lichaam en maakte prachtige portretten van mensen uit de Surinaamse gemeenschap. Ze zette zich in voor de ontwikkeling van kunstonderwijs in Suriname. Een uitzonderlijk vrouw die zich “zwart van binnen” voelde. In Paramaribo beeldt zij niet alleen de zwarte schoonheid maar de warmte van hun cultuur uit. Overigens werd ze niet door iedereen gewaardeerd. Jules Chin a Foeng begon een eigen kunstenaarsinitiatief NIK (Nationaal Instituut voor Kunst en Kultuur, later Academie voor Beeldende Kunsten) na studie in Tilburg en Amsterdam. Hij is vooral bekend vanwege zijn super realistische stijl.Het museum heeft een eerste stap gezet om de Surinaamse Kunst in de schijnwerpers te zetten. De uitkomst is een kleurrijke tentoonstelling met vele facetten.
