Lezing door Michiel Kersten te boeken door museumgroepen, verenigingen, etc. Bel voor meer informatie over kosten en mogelijkheden naar 06 1005 7228

In H’ARt Amsterdam is een grote tentoonstelling van werken van Kandinsky te zien uit het bezit van het Centre Pompidou. Er zullen zo’n 70 werken te zien zijn. In de Tate Londen is vanaf eind april onder de titel “The expressionists. Kandinsky, Münter and The Bleu Rider” veel werk van Kandinsky te bewonderen. Reden om deze komende maanden aandacht te geven aan Kandinsky en zijn tijdgenoten.

Kleuren hebben voor Kandinsky (1866-1944), die tot 1914 in München woonde en werkte een heel specifieke betekenis: kleuren moesten gevoelens en emoties opwekken, vergelijkbaar met muziek. De klank van kleuren, daar ging het Kandinsky om. In deze lezing van de kunsthistoricus Michiel Kersten ontrafelen wij de geheimen van zijn kunst. Kandinsky beschouwde zijn kunst als de voorbode van een nieuwe, spirituele tijd. Voor deze nieuwe era streed Kandinsky, zoals hij het zelf zag, als Sint Joris tegen de draak van het kwade. 

Omstreeks 1910 gaat Kandinsky op zoek naar een nieuwe beeldtaal. Dit is in zijn ogen een taal die losgezongen is van de weergave van de werkelijkheid, maar voortkomt uit het innerlijk van de kunstenaar. Kandinsky spreekt van de innerlijke noodzaak. Hoewel Kandinsky al jaren op zoek is naar versterking van de kleurkracht in zijn compositie, laat hij in deze tijd de weergave van de werkelijkheid vrijwel geheel los: tussen vorm en kleur bestaat geen eenheid meer. Kleuren en vorm zijn tekens geworden. Maar geheel abstract is zijn werk nog niet. Er zijn in deze jaren allerlei verwijzingen naar onderwerpen en verhalen die Kandinsky eerder fascineerden. Deze oudere taal was veelal gebaseerd op verhalen uit de Bijbel en in het bijzonder de Openbaring van Johannes. Wij zien de ruiters van de Apocalyps, een berg met het hemelse Jeruzalem, de engelen die het laatste oordeel aankondigen. Voor Kandinsky waren die beeldelementen de herauten van een nieuwe tijd. 

In deze lezing laat Michiel Kersten u de zoektocht van Kandinsky zien naar een zuivere schilderkunst, die geen enkele verwijzing meer bevat naar de wereld om ons heen, maar naar een “spirituele” schilderkunst die gedragen wordt door de kleurkracht. Kleur als muziek voor de ogen. Daar ging het Kandinsky om.

Wassily Kandinsky, Improvisatie IV,